Ογκολογία

Έγκαιρη πρόληψη και αντιμετώπιση με τις πιο σύγχρονες μεθόδους. (Διεθνή Guidelines)

Καρκίνος ωοθηκών και σαλπίγγων

Η πιθανότητα μιας γυναίκας να εμφανίσει καρκίνο ωοθηκών κατά τη διάρκεια της ζωής της, υπολογίζεται κάτω από 2%, με τις περισσότερες περιπτώσεις να διαγιγνώσκονται στην ηλικία των 50-59 χρόνων.Δυστυχώς, η διάγνωση συνήθως γίνεται σε προχωρημένα στάδια, καθώς τα συμπτώματα αργούν να παρουσιαστούν. Σε πρώιμο στάδιο όμως, η επιβίωση με την κατάλληλη θεραπεία, ξεπερνά το 90% στα πέντε χρόνια.Συμπτώματα Αυτά είναι μη ειδικά και μπορούν να περάσουν απαρατήρητα από τη γυναίκα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αίσθημα κοιλιακής πληρότητας και κορεσμού, μετεωρισμός, πόνοι στην κοιλιά, συχνουρία, απώλεια όρεξης, είναι μερικά από αυτά. Τις περισσότερες φορές, η διάγνωση γίνεται τυχαία, μετά από κάποια εξέταση ή γυναικολογικό υπερηχογράφημα και την ανακάλυψη ενός μορφώματος της κοιλιακής χώρας. Δεν διαθέτουμε ακόμα κάποια αξιόπιστη μέθοδο πρόληψης του καρκίνου της ωοθήκης που να εφαρμόζεται συστηματικά και σε ευρεία κλίμακα, όπως γίνεται για παράδειγμα με το τεστ Παπ και τον καρκίνο του τραχήλου. Οι μόνες εξετάσεις που μπορούν να μας δώσουν κάποιες ενδείξεις (οι οποίες και εφαρμόζονται επί υποψίας κακοήθειας), είναι το υπερηχογράφημα και η μέτρηση στο αίμα του δείκτη CA-125.Παρόλ’αυτά, μελέτες δείχνουν, ότι αυτές οι εξετάσεις δεν μειώνουν τα ποσοστά θνησιμότητας γενικά, αλλά ίσως να έχουν ένα όφελος στην ανίχνευση γυναικών με υψηλό κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου των ωοθηκών, όπως η κληρονομικότητα. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι το CA-125 είναι αυξημένο στο αίμα στο 50% των γυναικών με κακοήθεια σε πρώιμο στάδιο, αλλά μπορεί επίσης να αυξηθεί και σε άλλες καλοήθεις γυναικολογικές παθήσεις όπως η ενδομητρίωση.Παράγοντες κινδύνου

  • Οικογενειακό ιστορικό
  • Κληρονομικότητα, αφορά το 5-10% του συνόλου των καρκίνων ωοθηκών (σύνδρομο Lynch 2, ογκογονίδια BRCA1 και 2)
  • Αύξουσα ηλικία
  • Υπογονιμότητα

 

Προστατευτικοί παράγοντες

  • Εγκυμοσύνη
  • Αντισυλληπτικό χάπι
  • Θηλασμός
  • Απολίνωση σαλπίγγων
  • Υστερεκτομία (αφαίρεση μήτρας)

Κληρονομικότητα

Όπως προαναφέραμε, η κληρονομικότητα είναι ισχυρός παράγων κινδύνου για την ανάπτυξη καρκίνου των ωοθηκών. Τα τελευταία χρόνια, με την έντονη δημοσιότητα έχει δημιουργηθει η εντύπωση ότι με τις κατάλληλες γονιδιακές εξετάσεις μπορούμε να προβλέψουμε όλες τις περιπτώσεις καρκίνου των ωοθηκών. Όμως η κληρονομικότητα είναι υπεύθυνη μόνο για το 5 με 10% του συνόλου των καρκίνων των ωοθηκών, ενώ οι εξετάσεις αυτές είναι πολύπλοκες, χρονοβόρες, ψυχοφθόρες και κοστίζουν πολύ. Γι’αυτό το λόγο, το ιστορικό της γυναίκας είναι αυτό που θα καθορίσει τη διεξαγωγή αυτών των εξετάσεων στη γυναίκα αλλά και στο κοντινό περιβάλλον.

Το συχνότερο πρόβλημα απαντάται στον πληθυσμό με μετάλλαξη των γονιδίων BRCA-1 και BRCA-2, ποσοστό που αντιστοιχεί στο 0.25% του γενικού ευρωπαϊκού πληθυσμού.

Γενικά προτείνεται ο γονιδιακός έλεγχος σε γυναίκες με:

  • Ιστορικό καρκίνου μαστού σε ηλικία κάτω των 40 χρονών σε συγγενή πρώτου ή δευτέρου βαθμού
  • Έναν συγγενή πρώτου ή δευτέρου βαθμού σε οποιαδήποτε ηλικία, με καρκίνο μαστού και ωοθηκών
  • Δύο ή περισσότερα περιστατικά καρκίνου του μαστού σε συγγενείς πρώτου ή δευτέρου βαθμού, εκ των οποίων το ένα σε ηλικία κάτω των 50 χρονών ή αμφοτερόπλευρα (και οι δύο μαστοί)
  • Ένα συγγενή πρώτου ή δευτέρου βαθμού με καρκίνο μαστού κάτω των 50 χρονών ή αμφοτερόπλευρα και ένα συγγενή πρώτου ή δευτέρου βαθμού με καρκίνο ωοθηκών
  • Τρία περιστατικά καρκίνου του μαστού και της ωοθήκης (εκ των οποίων τουλάχιστον ένα ωοθήκης) σε συγγενείς πρώτου και δευτέρου βαθμού
  • Δύο περιστατικά καρκίνου ωοθήκης σε συγγενείς πρώτου και δευτέρου βαθμού
  • Ένα περιστατικό καρκίνου μαστού σε άνδρα συγγενή πρώτου ή δευτέρου βαθμού, εάν κάποιος άλλος συγγενής πρώτου ή δευτέρου βαθμού (άνδρας ή γυναίκα) έχει καρκίνου μαστού ή ωοθηκών

Πιο αναλυτικά, οι φορείς της μετάλλαξης BRCA-1 έχουν σωρευτικό κίνδυνο μέχρι την ηλικία των 70 χρονών:

  • 60% για καρκίνο του μαστού
  • 59% για καρκίνο των ωοθηκών
  • 83% για καρκίνο του ετερόπλευρου μαστού

Για τους φορείς της μετάλλαξης BRCA-2 τα ποσοστά σωρευτικού κινδύνου μέχρι την ηλικία των 70 χρονών είναι:

  • 55% για καρκίνο του μαστού
  • 16,5% για καρκίνο των ωοθηκών
  • 62% για καρκίνο του ετερόπλευρου μαστού

Κατά συνέπεια, η προτεινόμενη παρακολούθηση σε γυναίκες που είναι φορείς αυτών των μεταλλάξεων, όσον αφορά στις ωοθήκες είναι 2 φορές το χρόνο κλινική εξέταση από το γυναικολόγο, υπερηχογραφικός έλεγχος και μέτρηση του CA-125 στο αίμα, αρχίζοντας από την ηλικία των 30 χρονών ή 5 με 10 χρόνια νωρίτερα από την ηλικία εκδήλωσης του καρκίνου ωοθήκης σε μέλος της οικογένειας.  Επίσης προτείνεται χειρουργική αφαίρεση των ωοθηκών μετά τα 35-40 χρόνια ή μετά την ολοκλήρωση του οικογενειακού προγραμματισμού.

Λιγότερο συχνή επίπτωση στο γενικό πλυθυσμό έχει το σύνδρομο Lynch, ένα κληρονομικό σύνδρομο που συνδυάζει διαφόρους τύπους καρκίνου σε νεαρότερη ηλικία, όπως καρκίνος του παχέος εντέρου, του ενδομητρίου, των ωοθηκών, του ουροποιητικού συστήματος.

Η θεραπεία του καρκίνου των ωοθηκών είναι κυρίως χειρουργική και είναι αυτή που καθορίζει το προσδόκιμο ζωής, όσο πιο έγκαιρη και εκτεταμένη είναι τόσο καλύτερα.
Όπως σε κάθε ογκολογικό περιστατικό η βέλτιστη θεραπεία εξατομικεύεται και προκύπτει από ομάδα ιατρών διαφόρων ειδικοτήτων.

Καρκίνος ενδομητρίου της μήτρας

Ο πιο κοινός τύπος και με την καλύτερη πρόγνωση, είναι το ενδομητριοειδές αδενοκαρκίνωμα και συναντάται σε πάνω από 80% των περιπτώσεων καρκίνων ενδομητρίου.  Εκτός από τον καρκίνο του ενδομητρίου (το εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας) υπάρχουν και άλλοι λιγότερο συχνοί καρκίνοι που αφορούν το σώμα της μήτρας, όπως τα σαρκώματα.Παράγοντες κινδύνου αποτελούν η παρατεταμένη έκθεση σε οιστρογόνα (εξωγενή ή ενδογενή), η χρόνια αμηνόρροια (απουσία περιόδου), η παχυσαρκία, η υπέρταση, ο διαβήτης (σάκχαρο), η πρώιμη εμμηναρχή, η όψιμη εμμηνόπαυση, το ιστορικό (σύνδρομο Lynch 2). Aντιθέτως υπάρχουν παράγοντες που προστατεύουν από τον καρκίνο του ενδομητρίου όπως τα αντισυλληπτικά (μέχρι και 50% μείωση του κινδύνου), η εγκυμοσύνη σε μεγάλη ηλικία, η κατανάλωση καφέ και πράσινου τσαγιού, το κάπνισμα (τα όποια ωφέλη του καπνίσματος, είναι μακράν λιγότερο σημαντικά από τις καταστροφικές συνέπειές του στην υγεία του ανθρώπου).ΣυμπτώματαΤα συμπτώματα εκδηλώνονται σχεδόν πάντα με ανώδυνη κολπική αιμόρροια, κάτι που θα πρέπει πάντα να διερευνάται σε γυναίκες που είναι σε εμμηνόπαυση. Η πρώτη εξέταση στο γυναικολόγο, θα είναι ένα διακολπικό υπερηχογράφημα με το οποίο θα έχουμε μια εκτίμηση της κατάστασης μετρώντας το ενδομήτριο και στη συνέχεια αν κριθεί απαραίτητο, θα ακολουθήσει μια βιοψία  συνήθως με απόξεση. Από κει και πέρα εάν η διάγνωση επιβεβαιωθεί ιστολογικά, μια αξονική ή καλύτερα μια μαγνητική τομογραφία θα μας δώσει περισσότερες πληροφορίες για την επέκταση της νόσου και θα αποφασιστεί το χειρουργικό πλάνο.Συνήθως το χειρουργείο περιλαμβάνει αφαίρεση της μήτρας μαζί με τον τράχηλο και τις ωοθήκες και ενδεχομένως τους λεμφαδένες αναλόγως την αρχική ιστολογία και τον απεικονιστικό έλεγχο. Μετά το χειρουργείο, έχοντας κάνει αυτό που λέμε σταδιοποίηση της νόσου και έχοντας την τελική ιστολογία, συγκαλείται ογκολογικό συμβούλιο και αποφασίζεται από κοινού με ιατρούς ογκολόγους, ακτινολόγους, ακτινοθεραπευτές και παθολογοανατόμους, το αν θα χρειαστεί περαιτέρω θεραπεία από τη χειρουργική. Αυτή μπορεί να είναι χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, συνδυασμός, ή και τίποτα, ώστε να εξασφαλίσουμε τα μικρότερα δυνατά ποσοστά υποτροπής στο μέλλον. Φυσικά, όσο γίνεται η διάγνωση γρήγορα, τόσο η πρόγνωση είναι καλύτερη.Σε γενικές γραμμές, ο καρκίνος του ενδομητρίου, διαγιγνώσκεται σε αρχικά στάδια, είναι καλής πρόγνωσης, με υψηλά ποσοστά ίασης και καλή ποιότητα ζωής.

Καρκίνος τραχήλου μήτρας

Στις ανεπτυγμένες χώρες, ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, είναι ο δέκατος πιο συχνός καρκίνος στο σύνολο των καρκίνων των γυναικών (9 στις 100.000 γυναίκες) και ο τρίτος που αφορά τα γυναικολογικά όργανα. Αντιθέτως στις αναπτυσσόμενες χώρες είναι ο δεύτερος πιο συχνός καρκίνος στις γυναίκες στην επίπτωση (18 στις 100.0000) αλλά και στη θνησιμότητα (10 στις 100.000).

Αυτή η διαφορά οφείλεται βέβαια στο οργανωμένο σύστημα περίθαλψης και πρόληψης με το τεστ Παπανικολάου που εφαρμόζεται στις ανεπτυγμένες χώρες. Σημαντική βοήθεια επίσης στην καταπολέμηση του καρκίνου του τραχήλου αποτελεί  πλέον και ο εμβολιασμός για το HPV (Human Papilloma Virus) αφού έχει αποδειχτεί ότι το 99% των καρκίνων του τραχήλου οφείλονται σε αυτόν τον ιό.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Αυστραλία, όπου τα ποσοστά εμβολιασμού ξεπερνούν το 70% με αποτέλεσμα να μειωθούν οι προκαρκινικές αλλοιώσεις του καρκίνου του τραχήλου κατά 38%.

Ο μέσος όρος ηλικίας διάγνωσης είναι τα 48 χρόνια, ενώ οι παράγοντες κινδύνου σχετίζονται με τη πιθανότητα επιμόλυνσης με τον HPV και συνοψίζονται στους παρακάτω:

  • Πρόωρη έναρξη σεξουαλικής δραστηριότητας
  • Οι πολλαπλοί ερωτικοί σύντροφοι
  • Ιστορικό σεξουαλικώς μεταδιδομένων νοσημάτων (χλαμύδια, έρπης)
  • Ανοσοκαταστολή
  • Το κάπνισμα

Αν και η πλειοψηφία των καρκίνων του τραχήλου σχετίζονται με τον HPV, μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό των γυναικών που έχουν έρθει σε επαφή με τον ιό θα αναπτύξουν καρκίνο. Ενδεικτικά, υπολογίζεται ότι μέχρι και 80% των σεξουαλικά ενεργών γυναικών, θα επιμολυνθούν με τον HPV μέχρι την ηλικία των 50 χρόνων. Δεν αρκεί όμως η απλή επιμόλυνση με τον ιό, καθώς θα πρέπει να ανήκει σε συγκεκριμένα στελέχη (high risk) τα οποία έχει αποδειχτεί ότι  μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνιση καρκίνου του τραχήλου.

Αυτά τα στελέχη, έχει βρεθεί ότι είναι πάνω από 15 με τους τύπους 16 και 18 να ευθύνονται για πάνω από το 70% των περιπτώσεων του καρκίνου του τραχήλου.  Αυτούς τους δύο τύπους άλλωστε είναι που στοχεύουν τα εμβόλια που βρίσκονται στο εμπόριο.

Οι περισσότερες επιμολύνσεις με τον ιό HPV είναι παροδικές, αφού συχνά ο ίδιος ο οργανισμός αναπτύσσει αντισώματα και αποβάλλει εν καιρώ τον ιό. Επιπλέον, απλά η παρουσία του ιού στον τράχηλο δεν αρκεί από μόνη της για την εξέλιξη σε καρκίνο. Εάν η παρουσία του ιού επιμένει στο χρόνο, τότε ενδέχεται να εξελιχθεί σε προκαρκινική βλάβη και αργότερα σε καρκίνο, μια διαδικασία η οποία κατά μέσο όρο διαρκεί 15 χρόνια. Σε αυτό το σημείο η πρόληψη με το τεστ Παπανικολάου αποκτά το νόημά της, αφού μπορούμε έτσι να προλάβουμε οποιαδήποτε αλλοίωση και να δώσουμε την κατάλληλη θεραπεία πριν την εξέλιξη σε καρκίνο.

Συμπτώματα

Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας στα πρώιμα στάδια είναι ασυμπτωματικός και μπορεί να διαγνωστεί μόνο με το τεστ Παπανικολάου.  Συνηθισμένες εκδηλώσεις μπορεί να είναι επίσης η ανώδυνη, αυτόματη κολπική αιμόρροια, ή μετά από σεξουαλική επαφή. Σε προχωρημένα στάδια μπορεί να εμφανιστούν ρυπαρές κολπικές εκκρίσεις, πυελικοί πόνοι, πιεστικά προβλήματα στην ουροδόχο κύστη ή και στο έντερο.

Εάν υπάρχει υποψία καρκίνου του τραχήλου, είτε κλινικά από το γυναικολόγο, είτε μικροσκοπικά από το τεστ Παπ, τότε για την τελική διάγνωση θα χρειαστεί να γίνει κολποσκοπικός έλεγχος από το γυναικολόγο με λήψη βιοψιών και πιθανώς κωνοειδής εκτομή του τραχήλου.
Από εκεί και πέρα, μετά την τελική διάγνωση, η κλινική εξέταση υπό νάρκωση και κάποιες απεικονιστικές εξετάσεις όπως η αξονική ή η μαγνητική τομογραφία, ή ακόμα και το Pet-scan, θα μας δώσουν πληροφορίες ώστε να καθορίσουμε το στάδιο της επέκτασης. Ανάλογη βέβαια του σταδίου θα είναι και η θεραπεία, με καλύτερη πρόγνωση στα πρώιμα στάδια, όπως είναι λογικό. Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, της οποίας η θεραπεία λαμβάνει υπ’όψη πολλούς παράγοντες όπως το στάδιο, την ηλικία, την επιθυμία της γυναίκας, τη γενική κατάσταση υγείας, κ.α.

Χειρουργείο, ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία ή και ο συνδυασμός τους, είναι οι συνήθεις θεραπείες που προτείνονται.

Από τα παραπάνω, γίνεται κατανοητό ότι ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, είναι ένας καρκίνος, ο οποίος αφορά όλες τις γυναίκες ανεξαρτήτου ηλικίας και ο οποίος χάριν του τεστ Παπανικολάου, προλαμβάνεται σε προ-καρκινικό στάδιο ή έστω σε πρώιμο, με άριστα ποσοστά ίασης και ποιότητας ζωής.
Αυτό είναι και το νόημα της τακτικής παρακολούθησης στο γυναικολόγο.

Καρκίνος αιδοίου

Συναντάται κυρίως στις εμμηνοπαυσιακές γυναίκες, με μέσο όρο ηλικίας τα 65 χρόνια, ηλικία που όμως συνεχώς μειώνεται τα τελευταία χρόνια. Παράγοντες κινδύνου αποτελούν το κάπνισμα, γενικότερα οι δυστροφίες του αιδοίου (πχ ο λειχήνας), προκαρκινικές βλάβες του αιδοίου ή του τραχήλου, ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV), διάφορα σύνδρομα ανοσοκαταστολής, το ιστορικό καρκίνου του τραχήλου.

Το 60% των καρκίνων του αιδοίου οφείλεται στον ιό HPV, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό σε παθολογίες που προκαλούν χρόνιες φλεγμονές στο αιδοίο. Η εμπλοκή του HPV φαίνεται να είναι υπεύθυνη για το γεγονός ότι η μέση ηλικία εμφάνισης ελαττώνεται όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια και ειδικότερα σε γυναίκες που καπνίζουν.

Συμπτώματα

Οι περισσότερες ασθενείς, παρουσιάζονται με κάποιο μονήρες μόρφωμα ή έλκος στα χείλη του αιδοίου, το περίνεο ή την κλειτορίδα. Ο κνησμός (φαγούρα) αν και είναι μία από τις πιο κοινές ενοχλήσεις της γεννητικής περιοχής, μπορεί να είναι το πρώτο σύμπτωμα, ειδικά σε γυναίκες που πάσχουν από σκληροατροφικό λειχήνα. Πολλές γυναίκες όμως δεν παρουσιάζουν καμμία απολύτως ενόχληση και η διάγνωση γίνεται μετά από μία τυχαία εξέταση στο γυναικολόγο. Ακόμα, η αιμορραγία, οι κολπικές εκκρίσεις, η δυσκολία στην ούρηση, ή η ψηλάφηση ενός λεμφαδένα στην περιοχή της βουβωνικής χώρας είναι συμπτώματα που συνήθως εμφανίζονται σε προχωρημένα στάδια.

Η διάγνωση γίνεται σε κάθε περίπτωση με βιοψία της ύποπτης περιοχής καθώς πολλές καλοήθεις παθήσεις μπορούν να δώσουν εικόνα κακοήθειας. Στη συνέχεια, εφόσον η διάγνωση τεθεί, ακολουθεί, όπως σε κάθε κακοήθεια, η σταδιοποίηση της νόσου με απεικονιστικές μεθόδους (μαγνητική τομογραφία, Pet Scan, κ.α). Από κει και πέρα αποφασίζεται η χειρουργική αντιμετώπιση, το εύρος της οποίας εξαρτάται από το μέγεθος της βλάβης, την ηλικία της ασθενούς, την φυσική της κατάσταση και βέβαια την επιθυμία της. Μετά το πέρας της χειρουργικής επέμβασης, θα αποφασιστεί εάν θα χρειαστεί συμπληρωματική ακτινοθεραπεία ή/και χημειοθεραπεία

Καρκίνος κόλπου

Περίπου 1 στις 100.000 γυναίκες διαγιγνώσκονται με καρκίνο του κόλπου, με μέσο όρο ηλικίας τα 60 χρόνια. Τα περισσότερα περιστατικά καρκίνου του κόλπου, όπως ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, σχετίζονται με επιμόλυνση του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων, δηλαδή το HPV high risk (στελέχη 16 ή 18). Κατά συνέπεια ο κολπικός καρκίνος έχει τους ίδιους παράγοντες κινδύνου με τον καρκίνο του τραχήλου: οι πολλαπλοί ερωτικοί σύντροφοι, η πρώιμη σεξουαλική ενηλικίωση, το κάπνισμα, κλπ.Ιδιαίτερη παρακολούθηση θα πρέπει να έχουν οι γυναίκες με ιστορικό καρκίνου του τραχήλου ή του ενδομητρίου, αφού μπορεί μια ενδεχόμενη υποτροπή να εκδηλωθεί στην περιοχή του κόλπου και να μην πρόκειται για πρωτοπαθή καρκίνο του κόλπου.ΣυμπτώματαΗ κολπική αιμόρροια είναι το πιο κοινό σύμπτωμα, ενώ πολλές γυναίκες είναι ασυμπτωματικές. Επίσης ένα μόρφωμα στην περιοχή του κόλπου μπορεί να οδηγήσει τη γυναίκα στο γυναικολόγο. Η θεραπεία όπως πάντα εξατομικεύεται ανάλογα με τη θέση, το στάδιο, την ηλικία και τη γενική κατάσταση της ασθενούς. Στα αρχικά στάδια, γενικά προτιμάται η χειρουργική εξαίρεση της βλάβης ενώ η ακτινοθεραπεία προτιμάται σε πιο προχωρημένα στάδια με καλά αποτελέσματα.

Άλλες Υπηρεσίες

https://gynequipe.gr/wp-content/uploads/2021/09/GYNAIKOLOGIA.jpg

Γυναικολογία

Για την κάλυψη κάθε φάσης της ζωής της γυναίκας

https://gynequipe.gr/wp-content/uploads/2021/09/EGKIMOSINI.jpg

Εγκυμοσύνη

Χωρίς άγχος για την πιο σπουδαία περίοδο της ζωής.

https://gynequipe.gr/wp-content/uploads/2021/09/LAPAROSKOPISI-1.jpg

Λαπαροσκόπηση

Ελάχιστα επεμβατική και ανώδυνη χειρουργική μέθοδος.

https://gynequipe.gr/wp-content/uploads/2021/09/ISTEROSKOPISI.jpg

Υστεροσκόπηση

Διάγνωση και θεραπεία με νοσηλεία μερικών ωρών. (No touch, Diagnostic and Operative Hysteroscopy)

https://gynequipe.gr/wp-content/uploads/2021/09/XEIROURGEIO.jpg

Χειρουργείο

Εξατομικευμένη επιλογή χειρουργικής μεθόδου.

https://gynequipe.gr/wp-content/uploads/2021/09/IPERIXOGRAFIMA.jpg

Υπερηχογράφημα

Μαιευτικό και γυναικολογικό υπερηχογράφημα.(3D US, 4D US, Doppler US)

https://gynequipe.gr/wp-content/uploads/2021/09/OUROGYNAIKOLOGIA.jpg

Ουρογυναικολογία

Θεραπεία ακράτειας ούρων και πρόπτωσης πυελικού εδάφους.